Ik las de laatste tijd bitter weinig boeken en keek weinig series….het probleem met de series is dat we hier aan veel begonnen zijn maar niets hebben uitgekeken. ‘Orange is the new Black’, ‘Daredevil’, ‘House of Cards’….ze staan allemaal op hold. Ongelezen boeken liggen nog klaar. We zijn het vijfde seizoen van ‘Game of Thrones’ aan het kijken en dat zullen we WEL uitkijken, want ja…het is ‘Game of Thrones’.
Ik keek naar ‘Devil is a part timer’, een anime die ik uit Aniway heb geplukt, en heb er smakelijk mee gelachen. Een kort intermezzo van 13 afleveringen. Leuk en er volgt nog meer. De tv legt het verder telkens af tegen de PS3. Bij mij vanwege ‘Dragon Age Inquisition’. Ik ben er al sinds november mee zoet. Voor de niet-geïnformeerde lezer moet ik er misschien bij zeggen dat ik ook een werkende mama ben, anders klink ik wel echt als een vreselijk onbekwame RPG’er. Ondertussen speelt mijn man vlijtig ‘Destiny’. Dat is een uiterst sociaal gebeuren, want de meeste ‘missies’ speelt hij in groep. Een concept dat ik heel leutig vind om te observeren, maar waar ik zelf meteen van in de stress zou schieten. Mijn coördinatievermogen is en blijft beperkt dus kies ik voor virtuele metgezellen die geduldig wachten als ik weer eens klem zit tussen een muur en een hooiwagen.
Destiny heeft wel één ding dat Dragon Age niet heeft: Peter Dinklage (a.k.a Tyrion Lannister van Game of Thrones). Dragon Age heeft dan natuurlijk wel weer draken en zo past Game of Thrones prima bij ons huidig playstationgeluk.
Want jaja, Dragon Age heeft alles om mij gelukkig te maken:
1. Fantasy
Epische muziek, epische landschappen, epische …. Ik hou van fantasy. Ik kan er meteen bijzeggen dat ik reality-tv verafschuw. Realistische boeken lees ik wel, maar hoewel ik een boek als ‘1000 schitterende zonnen’ (Khaled Husseini) echt goed kan vinden, word ik er niet echt vrolijk van. Fantasy heeft hoge hoogtes en de laagtes zijn wat verder van je bed. Werkt helemaal voor mij.
2. Een alter ego
Eigenlijk had hier ook ‘een dosis Sims’ kunnen staan. Daar zit ik ook uren met de personage creator te frummelen. Omdat ik al twee eerdere ‘Dragon Age’ delen speelde, weet ik dat je wel even met je personage op stap bent. Eerst glimde Miki’s (mijn elf mage) zwarte haar te hard. Opnieuw. Dan waren haar lippen te shiny. Wie gaat er nu draken mollen met lipliner op? Opnieuw. Dan bleek na een paar uur spelen dat ik ECHT niet kon wennen aan haar stem die ik per ongeluk op Amerikaans accent had gezet.
Opnieuw. Een super fascinerend concept vind ik de mogelijkheid om ‘gore’ (lees: bloedspatten) op en af te zetten. Vond ik wel realistisch, dus opgezet. Ik heb een kasteel (yep, ik heb het gemaakt), en elke keer als ik daar uit vertrek ben ik weer schoon. Realistisch. Geloofwaardig beter, want fantasy hoort natuurlijk niet écht realistisch te zijn, maar wel geloofwaardig. Alleen spijtig dat de metgezellen die met mij meevechten nooit onder de bloespatten zitten, waardoor mijn mage er een beetje uitziet als een vuile prei tegenover al die ‘knights in shining armor’.
3. Companions (dat zijn dus die beroemde metgezellen)
Er zit een heel verhaal achter Dragon Age, een hele wereld eigenlijk. En in Inquisition zit er een gat in de hemel dat nodig dicht moet, maar eigenlijk boeit dat niet zo. Companions zijn veel interessanter. Excentrieke vrienden die met je mee op pad gaan en die een hoop eigenaardigheden en problemen hebben…. Hier komt de ‘Familie’ of ‘Thuis’ factor om de hoek kijken. Alleen, als mijn companions té irritant worden, kan ik ze vertellen dat ze elders mogen gaan zeuren. Of ze een mep geven. Dat is DE fun factor van een RPG (Role Play Game). Als je een ‘Thuis’ fan bent, kom me niet vertellen dat je Simonneke nog nooit heb willen zeggen dat ze elders mag gaan blèten. Ik geloof je niet. Echt niet.
4. Love Interest
Een verlengstuk van de Companions maar dan met kusjes en meer. Over welke draak ik een kopje kleiner ga maken hoef ik niet na te denken. Zij vinden mij wel. Welke personage ik ga ‘romancen’, daar komt nog net geen Excel aan te pas.
5. Story
Als ik eerlijk ben: iets te veel story. Ik vraag me af of de PS3 nog wel ondersteund wordt tegen de tijd dat ik alles gelezen heb dat er in Thedas te lezen valt. Maakt niet echt uit, trop is ook voor mij teveel, in Dragon Age laat ik de boeken links liggen, de mensen zullen het me wel vertellen (er wordt wat afgeleuterd in dit spel).
6. Dragons
Als de mensen teveel hebben geleuterd en gezaagd kan je dus lekker draken gaan mollen. Als de mensen écht te veel leuteren en zagen kan je ook de mensen zelf mollen. Even saven vooraf als je dat wilt doen zonder populariteit te verliezen volstaat. Life is simple in Dragon Age. En daarom is het mijn dosis ‘Thuis’ of ‘Familie’ van dit moment. Maar met dat lezen komt het helemaal goed. Ik ben ‘Het Meisje in de Trein’ (Paula Hawkins) aan het lezen en dat leest als een …… ja flauw hé. Dus daarover later meer.
Filosofieke 